Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

--- el_espacio_urbaano [2019/03/10 23:05] – [a) Cambian los factores de la urbanización.**] isabel
+++ el_espacio_urbaano [2024/02/22 14:46] (actual) – editor externo 127.0.0.1
@@ Línea 210: / Línea 210: @@
 ✔ Outro factor é **o atraso técnico e social**. A creación de ensanches require unha madurez técnica e social nas oficinas municipais e nos organismos para a creación das novas mazás. Este aspecto non resulta fácil porque en moitas cidades españolas **a preparación dos funcionarios municipais é moi deficiente** e a capacidade dos propietarios de leiras rústicas para organizarse en xuntas veciñais que se repartisen as novas parcelas tamén era moi baixa.
-* As periferias caracterízanse por ser espazos nos que se mesturan usos** agrarios con usos urbanos desordenados. Nelas aparecen os núcleos de vivenda marxinal; industrias e instalacións ferroviarias, e algunhas barriadas de cidade xardín ou de casas baratas.
+**As periferias caracterízanse por ser espazos nos que se mesturan usos** agrarios con usos urbanos desordenados. Nelas aparecen os núcleos de vivenda marxinal; industrias e instalacións ferroviarias, e algunhas barriadas de cidade xardín ou de casas baratas.
   * A **vivenda marxinal ou infravivenda** situábase en lugares pouco vixiados e nos que se podía levantar unha chabola da noite para a mañá. A miúdo localizábanse en lugares perigosos (xunto a leitos de ríos, vertedoiros…) e case sempre lonxe dos servizos básicos.
-  * A **industria tamén se despraza ás periferias**, xa que nelas hai un menor control de verteduras e de emisións, o prezo do chan é menor  e  localízanse    próximas aos  núcleos obreiros dos  que procede a súa man de obra. Ademais, a proximidade ao ferrocarril tamén beneficiaba a algunhas delas.
+  * A **industria tamén se despraza ás periferias**, xa que nelas hai un menor control de verteduras e de emisións, o prezo do chan é menor e localízanse próximas aos núcleos obreiros dos que procede a súa man de obra. Ademais, a proximidade ao ferrocarril tamén beneficiaba a algunhas delas.
-  * As **cidades  xardín** tamén ocupaban a periferia. Eran áreas compostas de chalés rodeados de xardíns, que adoitan ser ocupados por estratos sociais elevados e levántanse lonxe dos barrios obreiros  e  industriais. É o caso do barrio de A  Caleta  e  O  Limonar  en Málaga, Pedralbes en Barcelona, Somió en Xixón, Cidade Xardín en Las Palmas de Gran Canaria, o paseo da Castelá en Madrid,  Neguri – Guetxo- nas proximidades de Bilbao, O Terreo en Palma de Mallorca, etc.
+  * As **cidades  xardín** tamén ocupaban a periferia. Eran áreas compostas de chalés rodeados de xardíns, que adoitan ser ocupados por estratos sociais elevados e levántanse lonxe dos barrios obreiros e industriais. É o caso do barrio de A  Caleta  e  O Limonar en Málaga, Pedralbes en Barcelona, Somió en Xixón, Cidade Xardín en Las Palmas de Gran Canaria, o paseo da Castelá en Madrid, Neguri – Guetxo- nas proximidades de Bilbao, O Terreo en Palma de Mallorca, etc.
-  *
-<blockquote>A cidade xardín inaugura o modelo de cidade satélite (barrios non contiguos á cidade central, pero que contan con servizos de proximidade: educativos, comerciais, deportivos). Leste  modelo, no obstante, se desarrollará mucho más en los años sesenta del siglo XX en grandes promociones de bloques de viviendas.</blockquote>
-  * As **vivendas de casas baratas** parécense ás casas encostadas que se construían naqueles anos no Reino Unido e outros países europeos preocupados por a creación de vivenda social. Eran vivendas modestas, que tamén teñen ás veces pequenos xardíns. Empezaron a construírse desde a aparición de * a primeira lei de Casa Baratas en 1911** e outorgábanse a familias con poucos recursos. Non se situaban en lugares moi céntricos, pero tampouco adoitaban situarse en periferias afastadas, senón xunto aos núcleos urbanos. Logroño, Tarragona –“A Colectiva”-, Burgos, Barcelona –“ Bon Pastor”, entre outras moitas cidades, contan con barriadas deste tipo.
+<blockquote>A cidade xardín inaugura o modelo de cidade satélite (barrios non contiguos á cidade central, pero que contan con servizos de proximidade: educativos, comerciais, deportivos). Este modelo,  con todo, desenvolverase moito máis nos anos sesenta do século XX en grandes promocións de bloques de vivendas.</blockquote>
+  * As **vivendas de casas baratas** parécense ás casas encostadas que se construían naqueles anos no Reino Unido e outros países europeos preocupados por a creación de vivenda social. Eran vivendas modestas, que tamén teñen ás veces pequenos xardíns. Empezaron a construírse desde a aparición de **a primeira lei de Casa Baratas en 1911** e outorgábanse a familias con poucos recursos. Non se situaban en lugares moi céntricos, pero tampouco adoitaban situarse en periferias afastadas, senón xunto aos núcleos urbanos. Logroño, Tarragona –“A Colectiva”-, Burgos, Barcelona –“ Bon Pastor”, entre outras moitas cidades, contan con barriadas deste tipo.
 <WRAP center round box 80%>
@@ Línea 243: / Línea 243: @@
   * Os novos sectores de alta tecnoloxía sentense atraídos polas grandes metrópoles, por estar mellor dotadas dos servizos e equipamentos necesarios. O problema é que estes sectores crean poucos postos de traballo ao estar moi mecanizados, o que contribúe a diminuír o crecemento urbano.
-✔ * As actividades terciarias gañan relevancia como factor de urbanización**, especialmente nas grandes metrópoles onde se localizan as actividades punta e os centros de decisión e xestión das empresas (Madrid  e Barcelona),  nas  rexións turísticas (Baleares e Canarias), e nas rexións menos avanzadas, onde predomina un terciario de baixa  cualificación (Andalucía e Estremadura).
+✔ **As actividades terciarias gañan relevancia como factor de urbanización**, especialmente nas grandes metrópoles onde se localizan as actividades punta e os centros de decisión e xestión das empresas (Madrid  e Barcelona),  nas  rexións turísticas (Baleares e Canarias), e nas rexións menos avanzadas, onde predomina un terciario de baixa  cualificación (Andalucía e Estremadura).
 ✔ **Na etapa postindustrial fréase o proceso de crecemento das maiores  cidades** a favor das cidades medias e pequenas, e mesmo de núcleos rurais próximos. Este proceso débese á saturación das grandes urbes e á tendencia actual á descentralización das actividades económicas. O resultado é a chamada “dispersión da urbanización” ou “urbanización difusa”, que estende a cidade sobre espazos cada vez máis amplos. Isto non significa unha  perda de primacía das grandes cidades, que, pola contra, vena acentuarse
@@ Línea 258: / Línea 258: @@
 \\
-==== b) El ritmo de crecimiento urbano desciende en dos etapas ====
+==== b) O ritmo de crecemento urbano descende en dúas etapas ====
 <WRAP center round box 90%>
-✘ En la primera, de transición, la tasa de urbanización se estabiliza (sigue creciendo, pero a un ritmo menor)
+✘ Na primeira, de transición, a taxa de urbanización estabilízase (segue crecendo, pero a un ritmo menor)
-✘ En la segunda, de desurbanización, se  produce  un  decrecimiento  urbano.  La  mayoría  de  las  ciudades españolas se encuentra en la primera etapa debido a la reducción de su crecimiento natural y de las migraciones hacia ellas; la desurbanización afecta a las grandes metrópolis o las ciudades industriales más perjudicadas por la crisis:
+✘ Na segunda, de  desurbanización, prodúcese un decrecemento urbano. A maioría das cidades españolas atópase na primeira etapa debido á redución do seu crecemento natural e das migracións cara a elas; a desurbanización afecta ás grandes metrópoles ou as cidades industriais máis prexudicadas pola crise:
-  - Los  barrios  marginales de  infravivienda o  chabolas van incorporando desde los años 60-70 con lentitud las dotaciones básicas y se inició algún proceso de renovación y sustitución por bloques de altura. En los últimos  años  han  tenido  lugar  campañas  de erradicación del chabolismo y realojamiento de la población en viviendas sociales, construidas en los propios barrios o en nuevas periferias.
+  - Os barrios marxinais de infravivenda ou chabolas van incorporando desde os anos 60-70 con lentitude as dotacións básicas e iniciouse algún proceso de renovación e substitución por bloques de altura. Nos últimos anos tiveron lugar campañas de erradicación do chabolismo e realojamiento da poboación en vivendas sociais, construídas nos propios barrios ou en novas periferias.
-  - Los  barrios  de  viviendas  de  promoción  oficial  que tuvieron lugar en su mayor desarrollo entre 1940 y 1960, sufrieron  un envejecimiento  prematuro  por  su  baja calidad y su déficit de equipamientos y servicios; hoy día han dado lugar a políticas de rehabilitación destinadas a la recuperación de edificios y a la dotación de equipamientos escolares, deportivos, sanitarios y comerciales.
+  - Os barrios de vivendas de promoción oficial que tiveron lugar no seu maior desenvolvemento entre 1940 e 1960, sufriron  un envellecemento prematuro por a súa baixa calidade e o seu déficit de equipamentos e servizos; hoxe día deron lugar a políticas de rehabilitación destinadas á recuperación de edificios e á dotación de equipamentos escolares, deportivos, sanitarios e comerciais.
-  - Los polígonos de vivienda de promoción privada que surgieron a partir de 1960, de trama abierta, en bloques o torres con amplios espacios entre las viviendas para jardines o aparcamientos, evolucionó pronto hacia bloques en forma de H, de altura y densidad excesivas, que creaban un trazado de calles en apariencia desordenado. La edificación adoptó el estilo internacional, caracterizado por edificios geométricos, creadores de un espacio urbano monótono, que da a estos  barrios  la  imagen  de  “colmena”  o  dormitorio. Hoy día ha todos los promotores se les exige un plan de edificación, obligándoles a ceder terreno para servicios y equipamientos. La manzana cerrada ha resurgido en las décadas de 1980 y 1990 como forma de recuperar la escala urbana en altura y la organización de las calles. Estas nuevas manzanas tienen menor densidad que las tradicionales y dan un uso colectivo al patio, bien privado (jardines, juegos infantiles, piscina) o bien público (manzana-plaza).
+  - Os polígonos de vivenda de promoción privada que xurdiron a partir de 1960, de trama aberta, en bloques ou torres con amplos espazos entre as vivendas para xardíns ou aparcadoiros, evolucionou pronto cara a bloques en forma de  H, de altura e densidade excesivas, que creaban un trazado de rúas en aparencia desordenado. A edificación adoptou o estilo internacional, caracterizado por edificios xeométricos, creadores dun espazo urbano  monótono, que dá a estes  barrios  a  imaxe  de “colmea” ou dormitorio. Hoxe en día a todos os promotores esíxeselles un plan de edificación, obrigándolles a ceder terreo para servizos e equipamentos. A mazá pechada ten rexurdido nas décadas de 1980 e 1990 como forma de recuperar a escala urbana en altura e a organización das rúas. Estas novas mazás teñen menor densidade que as tradicionais e dan un uso colectivo ao patio, ben privado (xardíns, xogos infantís, piscina) ou ben público (mazá-praza).
-  - Las  áreas  de  vivienda  unifamiliar  proliferan  en  la periferia  a  partir  de  la  década  de  1980,  debido  a  la difusión entre la clases media de la ideología clorofílica (contacto con la naturaleza) y al uso del automóvil. Presentan trama abierta, edificación individual en viviendas exentas o adosadas y un uso del suelo fundamentalmente residencial. Socialmente suelen acoger a clases medias que buscan espacios más atractivos.
+  - As áreas de vivenda unifamiliar proliferan na periferia a partir da década de 1980, debido á difusión entre a clases media da ideoloxía  clorofílica (contacto coa natureza) e ao uso do automóbil. Presentan trama aberta, edificación individual en vivendas exentas ou encostadas e un uso do chan fundamentalmente residencial. Socialmente adoitan acoller a clases medias que buscan espazos máis atractivos.
-  - Se  inicia  la  rehabilitación urbana  de  muchos  cascos históricos tras la desprotección y los impactos del urbanismo especulativo de los años sesenta y setenta. Primero lo hicieron las ciudades más grandes (Madrid, Barcelona, Sevilla), pero rápidamente el proceso se expandió  a  las ciudades medias y  pequeñas (Vitoria, Logroño, Cádiz, Girona, Cáceres, Salamanca, Carmona, Allariz, Albarracín, Covarrubias...). Se estimula la rehabilitación  mediante  subvenciones  y  préstamos  a bajo interés y los ayuntamientos restauran los espacios públicos. En estos años, además, se peatonalizan buena parte de los centros comerciales tradicionales urbanos.
+  - Iníciase a rehabilitación urbana de moitos centros históricos tras a desprotección e os impactos do urbanismo especulativo dos anos sesenta e setenta. Primeiro fixérono as cidades máis grandes (Madrid, Barcelona, Sevilla), pero rapidamente o proceso expandiuse  ás  cidades medias e  pequenas (Vitoria, Logroño, Cádiz, Xirona, Cáceres, Salamanca,  Carmona, Allariz,  Albarracín,  Covarrubias...). Estimúlase a rehabilitación  mediante  subvencións e préstamos a baixo interese e os concellos restauran os espazos públicos. Nestes anos, ademais, peonalízanse boa parte dos centros comerciais tradicionais urbanos.
 </WRAP>
 \\
-==== c) Las áreas industriales de la periferia ====
+==== c) As áreas industriais da periferia ====
 <WRAP center round box 90%>
-Creadas en las décadas de 1950 y 1960 fueron polígonos industriales bien planificados, o instalaciones  industriales  y  talleres  sin  control,  que  producían  un impacto negativo en el medio natural y fuertes atascos e incomodidades para la población del entorno. Por ello, algunos han sido objeto de operaciones de rehabilitación y reparcelación, destinadas a favorecer nuevas implantaciones empresariales.
+Creadas nas décadas de 1950 e 1960 foron polígonos industriais ben planificados, ou instalacións industriais e talleres sen control, que producían un impacto negativo no medio natural e fortes atascos e incomodidades para a poboación da contorna. Por iso, algúns foron obxecto de operacións de rehabilitación e reparcelamento, destinadas a favorecer novas implantacións empresariais.
-En la actualidad se están creando nuevos espacios industriales, como parques   empresariales   y   tecnológicos   en   áreas   de   gran   calidad ambiental, o polígonos de naves adosadas para empresas con escasos recursos, en áreas de menor nivel.
+Na actualidade están a crearse novos espazos industriais, como parques empresariais e tecnolóxicos en áreas de gran calidade ambiental, ou polígonos de naves encostadas para empresas con escasos recursos, en áreas de menor nivel.
 </WRAP>
 \\
-==== d) Las áreas de equipamiento ====
+==== d) As áreas de equipamiento ====
 <WRAP center round box 90%>
-Son fruto de la actual descentralización de las actividades económicas hacia la periferia urbana. Las más frecuentes son grandes superficies comerciales y de equipamiento (centros escolares, infraestructuras sanitarias, centros administrativos, complejos deportivos, etc.).
+Son froito da actual descentralización das actividades económicas cara á periferia urbana. As máis frecuentes son grandes superficies comerciais e de equipamento (centros escolares, infraestruturas sanitarias, centros administrativos, complexos deportivos, etc.).
 </WRAP>
 \\