Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

--- los_datos [2019/01/19 14:32] – [O porto: ¿motor de desenvolvemento?] isabel
+++ los_datos [2019/01/19 15:57] – isabel
@@ Línea 198: / Línea 198: @@
 Con todo, o tardío crecemento espacial da cidade nas primeiras décadas do século  XX orientouse cara ao sur e sueste do centro histórico en dúas direccións, unha das cales seguía a liña de base dos peiraos do porto ampliado e as novas dársenas e tiña como horizonte a área de Castiñeiras, Catro Camiños,  Gaiteira e  Monelos, onde estaba situada a estación de San Diego; moi preto dela pero **bastante máis tarde, en 1943, construíuse outra estación para a liña da Coruña a Santiago**, a de San Cristóbal.
-<fs medium>**Los trazos gruesos de la realidad**</fs>
+<fs medium>**Os trazos grosos da realidade**</fs>
 \\
 \\
@@ Línea 270: / Línea 270: @@
 Ese era o nome polo que se coñecía a actual estación de San  Cristobal. Pero non era polo santo senón porque era onde se collía o tren para Santiago. A súa é a historia da [[http://www.lavozdegalicia.es/noticia/coruna/coruna/2015/04/26/franco-nuevo-tren-santiago/0003_201504H26C99911.htm|incomunicación de Galicia, os retrasos e os triunfalismos do Réxime]].
-{{:1_de-datos-a-relatos:estacion-san-cristobal-alberto-marti.jpg?250 |}}
+<blockquote>{{:1_de-datos-a-relatos:estacion-san-cristobal-alberto-marti.jpg?250 |}}
-<blockquote>A Franco gustábanlle os actos cargados de simbolismo, sobre todo aqueles que realzaban o seu triunfo, o seu  caudillaje e o seu papel de salvador da patria fronte á por el, e os seus partidarios, cualificada de nefasta Segunda República.
+A Franco gustábanlle os actos cargados de simbolismo, sobre todo aqueles que realzaban o seu triunfo, o seu  caudillaje e o seu papel de salvador da patria fronte á por el, e os seus partidarios, cualificada de nefasta Segunda República.
 **O 14 de abril de 1943**. Ese día Galicia rexurdía: iso dicía a propaganda oficial e a prensa sometida aos designios da ditadura. Ese día Franco inauguraba a liña férrea A Coruña-Santiago. Prometérao o 22 de xuño de 1939 cando, tras recibir o título de alcalde honorario e a medalla de ouro da cidade herculina, colocou o primeiro raíl na estación de tren chamada hoxe de San Cristóbal, e agora cumpríao. Pero, por que Franco elixiu ese día e esas horas para poñer en marcha esta ligazón ferroviaria?
@@ Línea 325: / Línea 325: @@
 Seguiulle en desgraza [[historias_ciudadanas#las_cigarreras|la Fábrica de Tabacos]], o 25 de xuño de 1920, tamén de noite. As sirenas dos barcos fondeados na Palloza puxo en garda a todos os coruñeses. Foi un incendio importante. As chamas chegaron ata o histórico reloxo e as perdas calculáronse en dous millóns de pesetas. **A destacar o apupo do público aos bombeiros, polo atraso co que chegaron. Ademais, algunhas mangueiras estaban picadas e soltaban auga cal  regaderas**.
-Tres anos despois, outra fábrica emblemática da Coruña, a do gas, sita en Zalaeta, sufriu un severo incendio. Ocorreu a media tarde cando tres operarios practicaban orificios para remache duns ferros do  gasómetro. O pánico, dado os depósitos de gas, foi enorme na cidade e miles de persoas emprenderon veloz  huída, asaltando coches e tranvías. O lugar onde se congregou máis xente foi [[historias_cidadás#o_monte_de_santa_margarida|o monte de Santa Margarita]]. Ao final, só houbo un obreiro queimado, o señor Castelo.
+Tres anos despois, outra fábrica emblemática da Coruña, a do gas, sita en Zalaeta, sufriu un severo incendio. Ocorreu a media tarde cando tres operarios practicaban orificios para remache duns ferros do  gasómetro. O pánico, dado os depósitos de gas, foi enorme na cidade e miles de persoas emprenderon veloz  huída, asaltando coches e tranvías. O lugar onde se congregou máis xente foi [[historias_cidadás#el_monte_de_santa_margarita|o monte de Santa Margarita]]. Ao final, só houbo un obreiro queimado, o señor Castelo.
-Durante a República, hai que destacar o incendio, o 3 de xullo de 1931, da residencia dos Pais  Capuchinos, provocado por uns manifestantes que celebraran un mitin na Federación Local Obreira. Xa en plena guerra civil, o 19 de outubro de 1937, outro lume destruíu o [[os_relatos#de_a_cultura_de_os_oficios_a_os_oficios_de o_desenvolvismo|taller de fiados A Primeira Coruñesa]], situado en Juan Flórez.
+Durante a República, hai que destacar o incendio, o 3 de xullo de 1931, da residencia dos Pais  Capuchinos, provocado por uns manifestantes que celebraran un mitin na Federación Local Obreira. Xa en plena guerra civil, o 19 de outubro de 1937, outro lume destruíu o [[os_relatos#de_la_cultura_de_los_oficios_a_los_oficios_del_desarrolismo|taller de fiados A Primeira Coruñesa]], situado en Juan Flórez.
 Famoso foi o incendio do Teatro  Colón, que só tiña uns anos de vida, o 22 de setembro de 1952, xusto horas despois de que actuase no seu escenario o enigmático profesor Max, un  hipnotizador que fixo dicir a unha das súas vítimas: «Si, este teatro incendiarase esta noite». A pesar das graves perdas, o teatro volveu á actividade o 1 de decembro dese ano.
@@ Línea 348: / Línea 348: @@
 \\
+===== O dereito á saúde =====
-==== Educación y escolarización ====
+<WRAP center round box 90%>
+**En agosto de 1946 inaugúrase, no medio dunha gran expectación, [[sistema_publico_de_salud#el_modelo|o primeiro centro médico privado da Coruña]]** situado en Cidade Xardín, unha zona residencial próxima á praia de Riazor. Ata esa data funcionaban tan só en Galicia pequenas clínicas pertencentes a médicos particulares cuxa presencia no panorama sanitario galego era fundamental pero escasa.
+<blockquote>
+{{:1_de-datos-a-relatos:casa-del-sol.jpg?300 |}}A Casa do Sol, está situada na esquina da rúa do Sol, enfronte da praia do Orzán. Foi deseñado por Pedro Mariño en 1903, o lugar foi construído como centro médico onde se trataban diversas doenzas como a tuberculose.
+O interior distribúese con varias salas de consulta, un despacho e unha sala de espera con luz natural que chega a través dun  lucernario situado na súa cuberta a dúas augas.
+Tras o seu emprego como dispensario, o edificio quedou en estado de  semi-abandono durante moitos anos. Finalmente foi recuperado pola concellería de Festas e actualemtne está ocupado por Turismo da Coruña.</blockquote>
+Empezaba a desenvolverse en España o sistema público de saúde:
+  * **1942**: O Ministro de Traballo, José Antonio  Girón e Velasco, implanta o Seguro Obrigatorio de  Enfermedade, SOE, (coñecida como a Lei  Girón), creándose a Rede de Institucións Sanitarias da Seguridade Social.
+  * **1944**: apróbase a Lei de Bases de Sanidade Nacional. O  SOE queda a cargo do Instituto Nacional de Previsión (INP), como entidade aseguradora única
+  * **1951**: Franco inaugura en xullo a Residencia Juan Canalejo (nome  elixido pola súa relación co Réxime) con 250 camas, cuxo desenvolvemento do hospital Juan Canalejo vai unido ao da Sanidade española
+  * **1962**: apróbase a Lei de Hospitais, a primeira destas características no noso país. O seu principal obxectivo foi a modernización da estrutura hospitalaria española, desde un sistema benéfico a un modelo de organización asistencial hospitalaria. Este cambio supoñía o abandono gradual da beneficencia, incrementándose o número de afiliados á Seguridade Social, que a comezos de 1960 chegaba ao 50% da poboación.
+|  {{ :1_de-datos-a-relatos:casa-banos-rubine.jpg?190 | }}  |   \\ \\ {{ :1_de-datos-a-relatos:juan-canalejo-obras-abril1970.jpg?400  |}}  |
+|  Casa de baños de Rubine   |  Abril de 1970: O Juan Canalejo (ahora CHUAC) aínda en obras \\ Maio de 2016: [[http://www.lavozdegalicia.es/noticia/sociedad/2016/05/09/sanidade-empresas-crean-sistema-predecir-evolucion-artrosis/0003_201605G9P23991.htm|Un novo sistema para predicir a evolución da artrose]]  |
+<fs medium>**As Residencias**</fs>
+Aos novos centros asistenciais do Seguro que se levantan **denomínanselles de maneira eufemística Residencias e aos dispensarios externos Ambulatorios ou Consultorios**, para evitar calquera referencia á asistencia benéfica para pobres que se ofrecía nos  vetustos Hospitais.
+{{::3_ejes-narrativos:residencia_teresaherrera.jpg?300 |}}As Residencias concibíanse na súa estrutura arquitectónica e na súa organización interna non como un hospital moderno senón como grandes estruturas sanatoriales, imitación dos sanatorios privados. Neles non existían Servizos Centrais como o arquivo de historias clínicas, os laboratorios xerais ou o Servizo de anatomía patolóxica. Non había cooperación entre os distintos cirurxiáns que se limitaban a operar aos seus enfermos sen ningún tipo de responsabilidade colectiva no Centro.
+En 1985 inaugúrase o Hospital Teresa Herrera no edificio da antiga Residencia. O seu nome débese á fundadora do desaparecido  Hospital da Caridade en 1791 na Coruña.
+\\
+> **De Residencia a Cidade Sanitaria**
+Coa aprobación de lei da Seguridade Social de 1966 produciuse unha importante ampliación das prestacións. A nova Seguridade Social supuxo máis medios financeiros e a creación das chamadas  superespecialidades cirúrxicas. **As Residencias convértense en Cidades Sanitarias, centros que engloban varias especialidades. Créase o programa de Médicos Internos Residentes (MIR) un fito na historia da medicina española, que supuxo a normalización na obtención do título de especialista.** Coa implantación destas medidas expúxose a necesidade dun novo hospital.
+> **Do INSALUD ao SERGAS**
+**En 1979 suprimiuse o Instituto Nacional de  Previsión**, pasando a xestión e administración dos servizos sanitarios do Sistema de Seguridade Social ao Instituto Nacional da Saúde (INSALUD), organismo de nova creación. Coa **Lei Xeral de Sanidade 14 abril de 1986 configúrase o novo modelo de organización creándose o Sistema Nacional de Saúde**, toma forma o concepto de servizo sanitario público que debe prestar o Estado.
+**O SERGAS créase en 1989** coa finalidade de dirixir os servizos sanitarios de carácter público da comunidade autónoma. **En 1991 asume a transferencia do INSALUD e o Complexo Hospitalario Juan Canalejo é transferido** á Comunidade Autónoma.
+> **A rede do sistema público na Coruña**:
+  * [[sistema_publico_de_salud|Orixe e evolución dos hospitais na cidade]]
+<fs medium>**a Sanidade Privada**</fs>
+O [[sistema_publico_de_salud#el_modelo|Hospital Modelo]] abre as súas portas o 11 de **agosto de 1946 sendo o primeiro centro médico privado da Coruña**. Está situado en Cidade Xardín, unha zona residencial próxima á praia de Riazor.
+<blockquote>**Ata esa data funcionaban tan só en Galicia pequenas clínicas pertencentes a médicos particulares cuxa presencia no panorama sanitario galego era fundamental pero escasa**. O Modelo é inaugurado no medio dunha enorme expectación coa denominación de Sanatorio Cirúrxico Modelo. Desde o principio, a cirurxía ía ser un dos alicerces esenciais do Hospital.</blockquote>
+Nos seus inicios tiña tres plantas e unha capacidade para trinta camas que moi pronto foi duplicada, debido á ampliación do Hospital coa cuarta planta. A evolución do Modelo veu marcada pola incorporación da tecnoloxía médica e a paulatina apertura de novas especialidades e servizos. A incorporación do Instituto Social da Mariña contribuíu, de maneira moi significativa, a que o Modelo pasase a contar con servizos permanentes de Urxencias, Cirurxía, Obstetricia, Radioloxía, Laboratorio e  Anestesiología, entre outros.
+**Actualmente: [[http://www.economiadigital.es/gles/notices/2014/07/los_hospitales_privados_mueven_en_galicia_mas_de_260_millones_al_ano_38023.php|Un modelo de negocio florecente]]**
+</WRAP>
+\\
+===== Educación e escolarización =====
-=== La "conquista" del primer instituto ===
+=== A "conquista" do primeiro instituto ===
 <WRAP center round box 90%>
-{{:1_de-datos-a-relatos:instituto-eusebio-da-guarda.jpg?300 |}}
+<blockquote>{{:1_de-datos-a-relatos:instituto-eusebio-da-guarda.jpg?300 |}}
-<blockquote>En 1.845 se crearon los institutos de Santiago, Orense y Pontevedra y un plan de estudios que preveía un instituto en cada capital de provincia y hubo varios intentos para conseguir uno en A Coruña, ya que era un gran inconveniente tener que estudiar en Santiago. Hicieron falta 5 intentos y muchos años de pelea ya que no se consiguió la aporbación oficial hasta 1862.
+En 1.845 creáronse os institutos de Santiago, Ourense e Pontevedra e un plan de estudos que prevía un instituto en cada capital de provincia e houbo varios intentos para conseguir un na Coruña, xa que era un gran inconveniente ter que estudar en Santiago. Fixeron falta 5 intentos e moitos anos de pelexa xa que non se conseguiu a  aprobación oficial ata 1862.
-El instituto [[personajes_de_la_ciudad|Eusebio da Guarda]] se finalizó en 1889. En 1902, tal y como se ve en la fotorgrafía, tenía un muro de granito y forja en forma semicircular que ocupaba parte de lo que hoy es la plaza. La estatua estaba dentro de la zona acotada.</blockquote>
+O instituto [[personajes_de_la_ciudad|Eusebio da Guarda]] finalizouse en 1889. En 1902, tal e como se ve na fotografía, tiña un muro de granito e forxa en forma  semicircular que ocupaba parte do que hoxe é a praza. A estatua estaba dentro da zona acoutada.</blockquote>
 \\
@@ Línea 368: / Línea 426: @@
 \\
-=== La excepcionalidad del laicismo ===
+=== A excepcionalidade do laicismo ===
 <WRAP center round box 90%>
 <fs medium>**Academia Galicia**</fs>
-{{:2_biografias:academia-galicia_1968.jpg?300 |}} **Dicen, cuentan, comentan...** La Academia Galicia se creó durante la república. Al parecer, cuando este régimen prohibió a la Iglesia tener colegios y se incautó del colegio de los Maristas (C/ Teresa Herrera, esquina Betanzos, esquina Francisco Mariño) éstos crearon bajo cuerda con los profesores la Academia Galicia, pero había pactos no escritos, que al parecer se los llevó el viento.
+{{:2_biografias:academia-galicia_1968.jpg?300 |}} **Din, contan, comentan...** A Academia Galicia creouse durante a república. Ao parecer, cando este réxime prohibiu á Igrexa ter colexios e incautouse do colexio dos Maristas ( C/ Teresa Herrera, esquina Betanzos, esquina Francisco Mariño) estes crearon baixo corda cos profesores a Academia Galicia, pero había pactos non escritos, que ao parecer levoullos o vento.
-Al permitirse con Franco que la Iglesia pudiese tener colegios, los Maristas no sólo volvieron a su colegio, sino que quisieron hacerse con la parte que tenían en la Academia Galicia... pero las palabras se las llevó el viento.
+Ao permitirse con Franco que a Igrexa puidese ter colexios, os Maristas non só volveron ao seu colexio, senón que quixeron facerse coa parte que tiñan na Academia Galicia... pero as palabras levoullas o vento.
 \\ \\
-<fs medium>**Colegio Dequidt**</fs>
+<fs medium>**Colexio Dequidt**</fs>
 \\
@@ Línea 386: / Línea 444: @@
 \\
-**[[educacion_en_espana|El lento y tortuoso camino de la educación en España]]**
+**[[educacion_en_espana|O lento e tortuoso camiño da educación en España]]**
 </WRAP>
 \\
-==== Espacio público sin barreras ====
+===== Espacio público sen barreiras =====
 <WRAP center round box 90%>
-**[[http://www.proxectomascaras.com/2012/09/algo-mas-que-ir-de-un-sitio-a-otro/|Algo más que ir de un sitio para otro]]**
+**[[http://www.proxectomascaras.com/2012/09/algo-mas-que-ir-de-un-sitio-a-otro/|Algo máis que ir dun sitio para outro]]**
-Lo urbano es la vida que se respira en las calles, los cines, los centros comerciales, el mercado, las cafeterías, los paseos… [[https://es.scribd.com/doc/38958753/Delgado-Manuel-Sociedades-Movedizas|Lo urbano es]] estar, ver y ser visto, respirar-nos y aceptar-nos.
+O urbano é a vida que se respira nas rúas, os cinemas, os centros comerciais, o mercado, as cafeterías, os paseos… [[https://es.scribd.com/doc/38958753/Delgado-Manuel-Sociedades-Movedizas|O urbano é]] estar, ver e ser visto, respirar-nos e aceptar-nos.
-<blockquote>//A pesar de todas las excepciones que delatan la sombra que sobre ella proyecta una estructura social hecha de desigualdad y exclusión, esa aceptación que vemos desparramarse por las aceras es una oportunidad magistral que recibimos de confirmar buena parte del tiempo que es posible estar juntos sin jerarquías ni estructuras concluidas, tejiendo y destejiendo pactos a cada momento, teniéndonos en cuenta los unos a los otros no en función de quienes somos sino en función de lo que ocurre.//</blockquote>
+<blockquote>//A pesar de todas as excepcións que delatan a sombra que sobre ela proxecta unha estrutura social feita de desigualdade e exclusión, esa aceptación que vemos espallarse polas beirarrúas é unha oportunidade maxistral que recibimos de confirmar boa parte do tempo que é posible estar xuntos sen xerarquías nin estruturas concluídas, tecendo e  destecendo pactos a cada momento, téndonos en conta os uns aos outros non en función de quen son senón en función do que ocorre.//</blockquote>
-¿A pesar de todas las excepciones? **Hay todo un mundo en las excepciones al margen de esa “normalidad”** que funciona con códigos reconocibles y aceptados. **Las excepciones representan la oportunidad de cambio, de diversidad**.
+A pesar de todas as excepcións? **Hai todo un mundo nas excepcións á marxe desa “normalidade”** que funciona con códigos reconocibles e aceptados. **As excepcións representan a oportunidade de cambio, de diversidade**.
-//“Teniéndonos en cuenta los unos a los otros no en función de quienes somos sino en función de lo que ocurre”//. Es decir, **no participar en lo que ocurre, se traduce en “ser nada”. Porque pasear es algo más que ir de un sitio a otro**.
+//“Téndonos en conta os uns aos outros non en función de quen son senón en función do que ocorre”//. É dicir, **non participar no que ocorre, tradúcese en “ser nada”. Porque pasear é algo máis que ir dun sitio a outro**.
-Eliminar barreras arquitectónicas es sólo una parte porque no se trata de las calles sino de ser actores de nuestras vidas.
+Eliminar barreiras arquitectónicas é só unha parte porque non se trata das rúas senón de ser actores das nosas vidas.
-<blockquote>//La no-ciudad es en cierto modo una sociedad de miradas. Quienes la recorren -y que no pueden hacer otra cosa que recorrerla, puesto que no es sino un recorrido- basan su copresencia en una visibilización máxima en un mundo superficial -al pie de la letra, esto es, hecho de superficies- en que todo lo que está presente se da a mirar, ver, observar (…) Sentir y moverse resultan sinónimos en un espacio de corporeidades que se abandonan a un ejercicio casi convulsivo de inteligibilidad mutua//.</blockquote>
+<blockquote>//A non-cidade é en certo xeito unha sociedade de miradas. Quen a percorre -e que non poden facer outra cousa que percorrela, debido a que non é senón un percorrido- basean o seu  copresencia nunha  visibilización máxima nun mundo superficial -ao pé da letra, isto é, feito de superficies- en que todo o que está presente dáse a mirar, ver, observar (…) Sentir e moverse resultan sinónimos nun espazo de corporeidades que se abandonan a un exercicio case  convulsivo de  intelixibilidade mutua//.</blockquote>
-A veces **lo que falta es tan obvio que ni lo vemos**.
+As veces **o que falta é tan obvio que nin o vemos**.
 \\
 <html> <center>
@@ Línea 415: / Línea 473: @@
 </WRAP>
 \\
-=== De "subnormales" a "diversidad" ===
+=== De "subnormais" ao concepto de "diversidade" ===
 <WRAP center round box 90%>
-**[[http://www.proxectomascaras.com/2014/12/como-era-hace-50-anos-federacion-nacional-de-asociaciones-pro-subnormales/|Hace 50 años: Federación Nacional de Asociaciones Pro Subnormales]]**
+**[[http://www.proxectomascaras.com/2014/12/como-era-hace-50-anos-federacion-nacional-de-asociaciones-pro-subnormales/|Hai 50 anos: Federación Nacional de Asociaciones Pro Subnormales]]**
 {{:2_biografias:twitter_feaps.jpg?300 |}}
-Este [[https://twitter.com/FEAPSorg/status/540109252996907008|tuit de FEAPS]] (Federación de Organizaciones en favor de Personas con Discapacidad Intelectual) recordaba en 2014 el gran avance social conseguido por la iniciativa de algunas familias que, con muchísimo esfuerzo, habían ido creando asociaciones y se unieron para intentar que las personas con discapacidad empezaran a tener algunos derechos tan básicos como la socialización.
+Este [[https://twitter.com/FEAPSorg/status/540109252996907008|tuit de FEAPS]] (Federación de Organizaciones en favor de Personas con Discapacidad Intelectual) lembraba en 2014 o gran avance social conseguido pola iniciativa dalgunhas familias que, con moitísimo esforzo, habían ido creando asociacións e uníronse para tentar que as persoas con discapacidade empezasen a ter algúns dereitos tan básicos como a socialización.
-Una de aquellas asociaciones pioneras que fundaron la Federación fue Aspronaga, en A Coruña, de la que son socios los cinco protagonistas principales de [[relatos_personales#actores_de_su_vida_y_de_su_pelicula|la película Máscaras y del corto Calcetin(e)s]]. Por eso, coincidiendo con su 50 aniversario, se organizó aquel [[http://www.enpalabras.com/blog/2012/06/estamos-haciendo-lo-posible|Pase Especial de Lujo]] en el que actores y actrices cruzaron la alfombra roja para ser actores de su vida y de su película.
+Unha daquelas asociacións pioneiras que fundaron a Federación foi  Aspronaga, na Coruña, da que son socios os cinco protagonistas principais de [[relatos_personales#actores_de_su_vida_y_de_su_pelicula|a película Máscaras e da curta Calcetin(e)s]]. Por iso, coincidindo con seu 50 aniversario, organizouse aquel [[http://www.enpalabras.com/blog/2012/06/estamos-haciendo-lo-posible|Pase Especial de Luxo]] no que actores e actrices cruzaron a alfombra vermella para ser actores da súa vida e da súa película.
-{{:2_biografias:estrenocalcetins_1.jpg?300 |}}**Hoy resulta impensable utilizar la palabra “subnormales”** y, aunque hay más de teoría y buenas intenciones que hechos, hace tiempo ya que se habla de diversidad e integración. **Los cambios se cuecen a fuego lento (y queman a quien los impulsa)** por eso es bueno echar la mirada atrás y ver lo que ocurría hace 50 años. Sin duda, **conseguir fundar en 1964 la Federación Nacional de Asociaciones Pro Subnormales fue un importante hito de innovación social**.
+{{:2_biografias:estrenocalcetins_1.jpg?300 |}}**Hoxe resulta impensable utilizar a palabra “subnormales”** e, aínda que hai máis de teoría e boas intencións que feitos, hai tempo xa que se fala de diversidade e integración. **Os cambios cócense a lume lento (e queiman a quen os impulsa)** por iso é bo botar a mirada atrás e ver o que ocorría hai 50 anos. Sen dúbida, **conseguir fundar en 1964 a Federación Nacional de Asociacións Pro Subnormales foi un importante fito de innovación social**.
-Tal vez, **dentro de otros 50 años, la locura de proyectos pioneros como Máscaras**, [[http://www.proxectomascaras.com/2013/11/es-que-hacer-un-corto-aun-bueno-pero-una-pelicula/|tan en tierra de nadie]], provoque el mismo sentimiento de asombro que hoy nos asalta al escuchar la palabra “subnormales”.
+Talvez, **dentro doutros 50 anos, a tolemia de proxectos pioneiros como Máscaras**, [[http://www.proxectomascaras.com/2013/11/es-que-hacer-un-corto-aun-bueno-pero-una-pelicula/|tan en terra de ninguén]], provoque o mesmo sentimento de asombro que hoxe nos asalta ao escoitar a palabra “ subnormales”.
-<blockquote>Normativizar y normalizar son cosas muy diferentes pero **lo imposible termina sucediendo**.</blockquote>
+<blockquote>Normativizar e normalizar son cousas moi diferentes pero **o imposible termina sucedendo**.</blockquote>
 | {{ youtube>msFPYsjnuuk?350x263 }} | {{ vimeo>78776507?350x263 }} |
 \\
-**En 2012 el Concello de A Coruña concedió a Aspronaga la Medalla de Oro**: [[http://www.laopinioncoruna.es/coruna/2012/07/06/alvaro-martinez-evolucion-aspronaga-50-anos-sido-revolucion/624787.html|Álvaro Martínez: ´La evolución de Aspronaga en 50 años ha sido una revolución´]]
+**En 2012 o Concello da Coruña concedeu a Aspronaga a Medalla de Ouro**: [[http://www.laopinioncoruna.es/coruna/2012/07/06/alvaro-martinez-evolucion-aspronaga-50-anos-sido-revolucion/624787.html|Álvaro Martínez: ´A evolución de Aspronaga en 50 anos foi unha revolución´]]
 \\
 </WRAP>
@@ Línea 439: / Línea 497: @@
-===== El derecho a "lo privado" =====
+===== O dereito ao "privado" =====
 <WRAP center round box 90%>