Herramientas de usuario

Herramientas del sitio


carcel_provincial

Diferencias

Muestra las diferencias entre dos versiones de la página.

Enlace a la vista de comparación

Ambos lados, revisión anteriorRevisión previa
Próxima revisión
Revisión previa
carcel_provincial [2019/01/16 20:00] – editor externo 127.0.0.1carcel_provincial [2024/02/22 14:46] (actual) – editor externo 127.0.0.1
Línea 1: Línea 1:
-====== Cárcel provincial ======+====== Cárcere provincial ======
 ---- ----
-===== La prisión del Parrote =====+===== prisión do Parrote =====
  
 <WRAP center round box 90%> <WRAP center round box 90%>
Línea 22: Línea 22:
 Por fin, ese día cumpríase unha longa demanda da Coruña: dispor dun cárcere moderno e digna. Facía décadas que se pedía, pero a falta de orzamento sempre aprazaba a súa construción. Por fin, ese día cumpríase unha longa demanda da Coruña: dispor dun cárcere moderno e digna. Facía décadas que se pedía, pero a falta de orzamento sempre aprazaba a súa construción.
  
-**Ideas «regeneracionistas»**+**Ideas «rexeneracionistas»**
  
 Foi a partir de 1924 coa ditadura de Primo de Rivera cando se puido levar a cabo, contando co apoio do xeneral Muslera, vogal do primeiro goberno do Directorio Militar, e de Calvo Sotelo, ministro de Facenda da ditadura; ambos os fillos adoptivos da cidade. A súa edificación encaixaba moi ben cos «ideais regeneracionistas e de orde» da devandita ditadura e das «forzas vivas» que a apoiaban. Por iso é polo que as autoridades celebrasen con toda pompa tanto a colocación da primeira pedra o 2 de maio de 1925, incluíndo unha homenaxe cívica a Concepción Arenal, como a súa inauguración o 20 de setembro de 1927, recordada cunha placa no edificio de entrada. Cuestión de mentalidades. Foi a partir de 1924 coa ditadura de Primo de Rivera cando se puido levar a cabo, contando co apoio do xeneral Muslera, vogal do primeiro goberno do Directorio Militar, e de Calvo Sotelo, ministro de Facenda da ditadura; ambos os fillos adoptivos da cidade. A súa edificación encaixaba moi ben cos «ideais regeneracionistas e de orde» da devandita ditadura e das «forzas vivas» que a apoiaban. Por iso é polo que as autoridades celebrasen con toda pompa tanto a colocación da primeira pedra o 2 de maio de 1925, incluíndo unha homenaxe cívica a Concepción Arenal, como a súa inauguración o 20 de setembro de 1927, recordada cunha placa no edificio de entrada. Cuestión de mentalidades.
Línea 28: Línea 28:
  
  
-===== La "nueva" prisión provincial al pie de la Torre de Hércules =====+===== "nova" prisión provincial ao pé da Torre de Hércules =====
  
 <WRAP center round box 90%> <WRAP center round box 90%>
-**[[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2005/10/20/4177897.shtml|La cárcel acogió a huéspedes históricos]]**+**[[http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2005/10/20/4177897.shtml|A cárcere acolleu hóspedes históricos]]**
  
-En mayo de 1936, poco antes de la Guerra Civil, ingresó en la prisión provincial coruñesa la plana mayor de la Falange local, que entonces contaba con poco más de 40 afiliados. Acusada de desórdenes públicos y de tentativa de conspiración contra el Gobierno que en aquel entonces ostentaba el Frente Popular.+En maio de 1936, pouco antes da Guerra Civil, ingresou na prisión provincial coruñesa plana maior da Falanxe local, que entón contaba con pouco máis de 40 afiliados. Acusada de desordes públicas e de tentativa de conspiración contra o Goberno que naquel entón ostentaba a Fronte Popular.
  
-Los dirigentes fueron puestos días después en libertad condicional. Como recuerdose hicieron una foto con el fondo de la cárcel. Estaban entre ellos personajes tan conocidos de la ciudad como Rafael Salgado Torres, Naya, Roldán Mariño. No estaba su jefe, Juan Canalejo, que pudo esconderse y salir posteriormente para Madrid, donde participó en una reunión de mandos, bajo la presidencia de José Antonio.+Os dirixentes foron postos días despois en liberdade condicional. Como recordofixéronse unha foto co fondo do cárcere. Estaban entre eles personaxes tan coñecidos da cidade como Rafael Salgado Torres,  Naya,  Roldán Mariño. Non estaba o seu xefe, Juan Canalejo, que puido esconderse e saír posteriormente para Madrid, onde participou nunha reunión de mandos, baixo a presidencia de José Antonio.
  
-Iniciado el alzamiento contra la República, acabaron en ella numerosos republicanos, muchos de los cuales tuvieron un final trágico, como el diputado José Miñones, el gobernador civil y su esposa, Juana Capdevielle; el comandante Gonzalo Tejero, los hermanos de la lejíael diputado socialista madrileño Rufilanchas. Otros consiguieron sobrevivir, como el diputado José García Ramos, que ayudó como médico; Domingo Quiroga, Arturo Taracido.+Iniciado o alzamento contra República, acabaron nela numerosos republicanos, moitos dos cales tiveron un final tráxico, como o deputado José Miñones, gobernador civil e a súa esposa,  Juana  Capdevielle; comandante Gonzalo  Tejero, os irmáns da lixiviao deputado socialista madrileño  Rufilanchas. Outros conseguiron sobrevivir, como o deputado José García Ramos, que axudou como médico; Domingo Quiroga, Arturo  Taracido.
  
-**Hija de Casares Quiroga**+**Filla de Casares Quiroga**
  
-Ya en las semanas finales de la Guerra, estuvo entre las paredes del presidio Esther Casares, hija del que fue jefe del Gobierno de la República Casares Quiroga. Esther provenía de Ferrol, en cuyo hospital naval estuvo detenida e internada, pues tenía tuberculosisNo había acusación contra ella, excepto ser hija de su padrePoco después sería puesta en libertad condicional y no pudo salir de A Coruña hasta 1955, en que se exilió en México.+Xa nas semanas finais da Guerra, estivo entre as paredes do presidio  Esther Casares, filla do que foi xefe do Goberno da República Casares Quiroga. Esther proviña de Ferrol, en cuxo hospital naval estivo detida e internada, pois tiña tuberculoseNon había acusación contra ela, excepto ser filla do seu paiPouco despois sería posta en liberdade condicional e non puido saír da Coruña ata 1955, en que se exiliou en México.
  
-Huéspedes trágicos fueron los comunistas Gayoso Seoane, detenidos por la policía coruñesa en 1948, tras sangrienta persecución por las calles de la ciudad (Seoane perdería un ojo). Sometidos a consejo de guerra sumarísimo, fueron condenados a muerte y ejecutados en la propia cárcel mediante el garrote vil, siniestro instrumento más propio de la Edad Media. Rafael Alberti los incluiría en un poema posterior como homenaje a los luchadores antifranquistas.+Hóspedes tráxicos foron os comunistas Gayoso Seoane, detidos pola policía coruñesa en 1948, tras sanguenta persecución polas rúas da cidade (Seoane perdería un ollo). Sometidos a consello de guerra sumarísimo, foron condenados á morte e executados no propio cárcere mediante o  garrote vil, sinistro instrumento máis propio da Idade Media. Rafael Alberti incluiríaos nun poema posterior como homenaxe aos loitadores antifranquistas.
  
-Otro huésped conocido fue **el mexicano Jalisco**, autor, a finales de los 40, del triple crimen de Arillo (Oleiros), en donde mató su mujer, su suegra y su cuñada. Jalisco tuvo suertepues le condenaron a 26 años de cárcelA su salidavolvió a matar, esta vez en Canarias, a su nueva mujer.+Outro hóspede coñecido foi **mexicano  Jalisco**, autor, a finais dos 40, do triplo crime de  Arillo (Oleiros), onde matou á súa muller, a súa sogra e súa cuñada. Jalisco tivo sortepois lle condenaron a 26 anos de cárcereÁ súa saídavolveu matar, esta vez en Canarias, á súa nova muller.
  
-Pero, quizásel más famoso huésped de la cárcel coruñesa haya sido **el guerrillero Benigno Andrade, Foucellas** , detenido en Betanzos en marzo de 1952. Para que hablasefue sometido a lo que eufemísticamente se denominaba «hábil interrogatorio». En su caso, como se había fracturado una piernano le enyesaron según el método tradicional, sino que le colocaron una venda provisional, moviéndole las dos partes del hueso de la pierna fracturada, lo que le provocó horribles doloresEl guerrillero, sometido a consejo de guerra sumarísimo, fue ejecutado, con garrote vil, en las dependencias de la propia prisión provincial, a primeros de agosto de ese añoVino desde Burgos un famoso verdugo.+Pero, quizaiso máis famoso hóspede do cárcere coruñés fose **o guerrilleiro Benigno Andrade,  Foucellas**, detido en Betanzos en marzo de 1952. Para que falasefoi sometido ao que  eufemísticamente denominábase «hábil interrogatorio». No seu caso, como se fracturou unha pernanon lle  enyesaron segundo o método tradicional, senón que lle colocaron unha venda provisional, movéndolle as dúas partes do óso da perna fracturada, que lle provocou horribles doresO guerrilleiro, sometido a consello de guerra sumarísimo, foi executado, con  garrote  vil, nas dependencias da propia prisión provincial, a primeiros de agosto dese anoViño desde Burgos un famoso verdugo.
 </WRAP> </WRAP>
  
carcel_provincial.1547665225.txt.gz · Última modificación: 2024/02/22 14:46 (editor externo)

Donate Powered by PHP Valid HTML5 Valid CSS Driven by DokuWiki